Michnol Walenty

Starszy przodownik Policji Województwa Śląskiego

Urodzony w dniu 7 lutego 1888 r. w Katowicach – Janowie.

Był zatrudniony w kopalni Janów /obecnie Wieczorek/ jako uczeń ślusarski, a następnie jako ślusarz mechanik obsługiwał kopalniane windy oraz prowadził kolejkę wąskotorową na terenie kopalni. Ok.1908 r. został wcielony do armii pruskiej gdzie służył w Oławie k. Wrocławia w regimencie husarskim/Schwarze Husaren aus Ohlau/. Brał udział w I woj.światowej na froncie zachodnim. Potem wrócił na Śląsk gdzie w 1921 r. wziął czynny udział w III Powstaniu Śląskim.

Po utworzeniu Policji Górnego Śląska /Abstimmungspolizei/ wstąpił w jej szeregi, a po przyłączeniu części Śląska do Polski przeszedł do Policji Województwa Śląskiego . Pełnił służbę w Komendzie Policji Województwa Śląskiego w Wielkich Hajdukach, a następnie w policji konnej w Katowicach.

Starszy przodownik Walenty Michnol konno

Starszy przodownik Walenty Michnol na czele oddziału konnego

W 1938 r. po przyłączeniu Zaolzia do Polski, już w stopniu przodownika Walenty Michnol został przeniesiony do Orłowej k. Karwiny, w charakterze zastępcy komendanta Komisariatu. Z dniem 1 lipca 1939 r. po awansie na starszego przodownika został mianowany Komendantem nowo utworzonego Posterunku policji konnej w Cieszynie.  

Walenty Michnol z rodziną

W chwili wybuchu wojny wraz załogą Posterunku ewakuował się na Wschód, do Tarnopola. Gdy zbliżali się sowieci wydał rozkaz rozformowania swojej grupy, rozkazał puścić wolno konie , a także założyć cywilne ubrania. Powrócił na Śląsk. Niektórzy z jego kolegów jak np. komendant z Orłowej dostali się do niewoli sowieckiej i zginęli w Ostaszkowie. Wincenty Michnol nie zgłosił się do służby w policji. Aż do momentu aresztowania w styczniu 1943 r. pracował jako kolejarz na kolei w Karwinie. Należał także prawdopodobnie do sieci wywiadu ZWZ /AK o czym świadczy fakt , że w jego domu zamieszkali Jan Margiciok i Ludwik Hałaczek , emisariusze i twórcy na Zaolziu siatki wywiadowczej ZWZ/AK pod krypt. ‚August”.Juliusz Niekrasz pisze w książce pt.” Z dziejów AK na Śląsku”:

„Przed wyjazdem na Zaolzie emisariusze zostali poinformowani, że w Orłowej mieszka godna zaufania rodzina Michnolów (Walenty Michnol służył przed wojną w policji konnej w Katowicach), u której zamieszkali. Margiciok nazywał się teraz Hans Joschke, a Hałaczek – Leopold Wala. Oficjalnie występowali jako agenci towarzystwa ubezpieczeniowego „Silesia-Versicherungs-Gesellschaft”. W kilka dni później sprowadzili do siebie do pomocy Teofila Wita („Waligóra”).

W dniu 26 stycznia 1943 roku Walenty Michnol został aresztowany. W tym dniu w godzinach rannych Gestapo zatrzymało na stacji w Bystrzycy również Margicioka i Hałaczka. Aresztowania były skutkiem działalności konfidenta gestapo. W marcu 1943 r. wspólnie z niespełna 17-letnim synem Jerzym, Walenty Michnol został osadzony w Oświęcimu jako więzień nr 108702. Żonę Martę i córkę Stefanię deportowano do tego obozu w maju 1943 r. Marta Michnol zginęła w KL Auschwitz w lipcu 1943 r. W styczniu 1945 r został ewakuowany do Gross Rosen, a następnie do Buchenwaldu /nr obozowy 117133/. Wyzwolenia doczekał w obozie Bergen Belsen dnia 16 kwietnia 1945 roku. Po wojnie wrócił do Polski. Zmarł 31 grudnia 1961 roku.

   Walenty

Michnol, więzień KL Auschwitz nr 108702

Źródło: Tomek Świerczyński, Tropem pewnej fotografii – Policjanci z Hajduków Wielkich, http://www.dobroni.pl/rekonstrukcje,tropem-pewnej-fotografii-policjanci-z-hajdukow-wielkich,11617