Markowski Władysław

Posterunkowy Policji Państwowej

Syn Dominika i Zofii z d. Łabień. Urodzony 2 listopada 1907 r. w Dąbrowie (Białostockiej), pow. Sokółka, zam. Białystok.

W sierpniu 1939 r. zmobilizowany do WP i wysłany na front, w wyniku działań wojennych dostał się do niewoli radzieckiej. Przebywał w obozie jenieckim w Ostaszkowie – brak dalszych informacji o jego losach (ostatnią wiadomość przesłał na początku 1940 r.).

Opublikowano w MP oraz na tablicy informacyjnej Zarządu Miejskiego w Białymstoku ogłoszenia o wszczęciu postępowania o uznanie go za zmarłego. Za datę zgonu przyjęto 9 maja 1947 r. Sygn. Zg. 218/1949 [2/5449/2007].

Na listach zamordowanych i zaginionych polskich jeńców wojennych figuruje: Markowski Władysław, zginął w 1940 r., pochowany na Cmentarzu Wojennym w Miednoje (Rosja).

Źródło: Bartłomiej Samarski, Zaginieni 1939-1945. W świetle akt Sądu Grodzkiego w Białymstoku tom II – powiat białostocki, Białystok 2011; Wykaz polskich oficerów i policjantów zamordowanych w Katyniu, Miednoje i Charkowie na stronach Katedry Polowej WP (www.katedrapolowa.pl).