Złotogórski Ludwik

Komisarz Policji Państwowej

Urodzony 15 sierpnia 1888 r. w miejscowości Drewno niedaleko Żnina w rodzinie Józefa i Rozalii z domu Priebe.

W rodzinnej wsi ukończył szkołę ludową, a następnie Szkołę Rolniczą w Żninie, gdzie uzyskał maturę w 1907 r. Rok później opuścił gospodarstwo rodziców. Nie wiemy jednak co robił do 1918 r. Zapewne brał udział w I wojnie światowej w szeregach armii niemieckiej. Uczestniczył w walkach w czasie Powstania Wielkopolskiego. W okresie 01.01. – 04.04.1919 r. był komendantem miasta Gąsawa oraz uzyskał awans na podporucznika Wojska Polskiego. Z dniem 5 kwietnia 1919 r. został odkomenderowany do Dowództwa Żandarmerii Krajowej byłej Dzielnicy Pruskiej w stopniu starszego żandarma, a trzy dni później został przydzielony do objazdu w Pleszewie. Z dniem 25 czerwca 1919 r. objął objazd w Jutrosinie w powiecie rawickim. W międzyczasie został awansowany do stopnia wachmistrza. W czasie służby ukończył kurs w Szkole Żandarmerii w Poznaniu.

Z dniem 1 lipca 1920 r. został przejęty do Komendy Wojewódzkiej Policji Państwowej byłej Dzielnicy Pruskiej w stopniu młodszego podkomisarza i mianowany komendantem powiatowym Policji Państwowej w Lesznie. Podczas służby w Lesznie awansował z dniem 1 lutego 1921 r. na podkomisarza, a z dniem 1 lipca 1922 r. na komisarza. Obowiązki pełnił do dnia 30 listopada 1926 r., kiedy to został przeniesiony na stanowisko Komendanta Powiatowego do Ostrowa, woj. poznańskie. Z dniem 1 sierpnia 1938 r. został przeniesiony na stanowisko Komendanta Powiatowego PP do Nowego Tomyśla.

W dniu 2 września 1939 r. wraz z całą policją powiatu ewakuował się w kierunku wschodnim razem z cofająca się Armią „Poznań”. Jego udział w walkach września 1939 r. nie jest znany. Wiadomo tylko, że był poszukiwany przez Gestapo i musiał się ukrywać. Przez całą okupację niemiecką przebywał w Radomiu pod przybranym nazwiskiem Paweł Liberski i w okresie od 11 listopada 1939 r. do 17 stycznia 1945 r. pracował w firmie żelaznej K. Sołtysiaka, jako jej kierownik.

Po wyzwoleniu w dniu 18 stycznia 1945 r. zgłosił się do Miejskiej Komendy Milicji Obywatelskiej w Radomiu, gdzie objął szefostwo referatu paszportowego. Na tym stanowisku pozostawał do 5 czerwca 1945 r. Po zakończeniu działań wojennych wrócił do Nowego Tomyśla i z dniem 1 października 1945 r. zatrudnił się w tamtejszym Starostwie Powiatowym. Został szefem referatu karnoadministracyjnego. W dniu 12 czerwca 1945 r. wstąpił do PPR. Zmarł 12 marca 1954 r. w Nowym Tomyślu.

Zaświadczenie Komisji Rehabilitacyjno-Kwalifikacyjnej dla b.Funkcjonariuszów Policji Państwowej

Źródło: Piotr Krzysztof Marszałek, Powstanie i rozwój organizacyjny polskich formacji policyjnych w południowo-zachodniej Wielkopolsce w latach 1918-1922, PWSZ IPiA Studia Lubuskie, Tom IV, Sulechów 2008