Rzewuski Adolf

 

Rzewuski Adolf

Starszy przodownik Policji Państwowej

Syn Cypriana i Józefy Rzewuskich, herbu Krzywda. Urodzony w 1887 roku w majątku Dobryckie koło Borysowa w Rosji.

Do 1917 roku służył w armii rosyjskiej w stopniu oficerskim.

Jego rodzice Cyprian i Józefa zostali zamordowani w 1917 r. przez rewolucjonistów radzieckich w swoim majątku ziemskim w miejscowości Antonówka. Po upadku caratu Adolf Rzewuski uciekł do Polski wraz ze swoim bratem Walentym Rzewuskim, również późniejszym policjantem w powiecie grodnieńskim.

Świadectwo ślubu Adolfa Rzewuskiego i Teofili Baranówny

Dnia 10 września 1922 r. zawarł związek małżeński z Teofilą Baran, córką Hipolita i Anny zd. Wróblewska. Z tego związku urodziło im się dwóch synów: Wacław Ryszard i Jerzy Stanisław.

Adolf i Teofila Rzewuscy z dziećmi: Wacławem Ryszardem (ze skrzypcami) i Jerzym Stanisławem.

 

Przodownik Rzewuski był pasjonatem lotnictwa. 

                                       

Wykaz oficerów i szeregowych policji województwa białostockiego

 

Podczas służby w Policji Państwowej zajmował m.in. stanowisko Komendanta Posterunku Policji Państwowej w miejscowości Indura (powiat grodzieński, woj. białostockim) oraz Łunna (powiat grodzieński, woj. białostockim).

 

                                 

Skorowidz oficerów, urzędników i szeregowych PP odznaczonych Krzyżem Zasługi

W 1929 r. został  odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi (Monitor Polski z 2 grudnia 1929 r., nr 277, poz. 641).

Monitor Polski nr 277 z 2 grudnia 1929 r.

 

Po wkroczeniu Sowietów na terytorium Polski we wrześniu 1939 r. Adolf Rzewuski brał udział w obronie Grodna. Następnie ukrywał się przed okupantem sowieckim. Został jednak w grudniu 1939 r. aresztowany przez NKWD i przetrzymywany w areszcie śledczym w Grodnie przy ul Dominikańskiej. Potwierdzają to zeznania współwięźnia Aleksandra Szymela, również funkcjonariusza Policji Państwowej, zarejestrowane w Instytucie Hoovera w USA (sygn. 5121,box. 38). Adolf Rzewuski został wywieziony z Grodna przez 131 batalion w dniu 2 lipca 1940 r. Trzy dni później trafił do Mińska. Od tego momentu ślad po nim zaginął. Został zamordowany lub wywieziony na Sybir. Jego nazwisko może figurować na tzw. na białoruskiej liście katyńskiej. Pomimo wieloletnich poszukiwań rodzinie nie udało się ustalić jego losów, ani miejsca pochówku.

 

Źródło: Informacja od wnuka Mirosława Rzewuskiego

 

                                                                                                                                                               do góry