Pluta Wojciech

 

Pluta Wojciech

Starszy posterunkowy Policji Państwowej

Syn Antoniego i Anny z d. Dębowiecka. Urodzony 12 kwietnia 1902 r. (lub 26 listopada 1900 r.) w Plutach, gm. Jaślany, pow. Mielec, zam. Białystok.

W 1918 r. wstąpił na ochotnika do Legionów Polskich. W czasie wojny polsko-bolszewickiej trafił do niewoli, gdzie spędził pół roku. Po powrocie do kraju dalej pełnił służbę wojskową (od 1919 r. w stopniu kaprala. Odznaczony Medalem Pamiątkowym Za Wojnę 1918-1921 oraz Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.

We wrześniu 1923 r. wstąpił do Policji Państwowej. W dniu 1 lutego 1937 r. mianowany starszym posterunkowym. Pełnił służbę w III Komisariacie Policji Państwowej w Białymstoku. Odznaczony Brązowym Medalem Za Długoletnią Służbę.

W pierwszej połowie września 1939 r. zmobilizowany do WP i ewakuowany w kierunku wschodniej granicy Polski. Brak dalszych informacji o jego losach.

Opublikowano w MP oraz na tablicy informacyjnej Zarządu Miejskiego w Białymstoku ogłoszenia o wszczęciu postępowania o uznanie go za zmarłego. Za datę zgonu przyjęto 9 maja 1946 r.

Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kampanii Wrześniowej 1939 oraz Medalem Za udział w wojnie obronnej 1939. Sygn. Zg. 53/1949 [2/5287/2007].

 

Źródło: Bartłomiej Samarski, Zaginieni 1939-1945. W świetle akt Sądu Grodzkiego w Białymstoku tom II – powiat białostocki, Białystok 2011.