Kaczorowski Stanisław

Przodownik Policji Państwowej

Syn Piotra i Wiktorii z d. Libuda. Urodzony 29 listopada1900 r. we wsi Pęchratka, gm. Szumowo, pow. Zambrów, zam. Białystok.

Służbę w Policji Państwowej pełnił początkowo w Bielsku Podlaskim (1920-1928?), a następnie do 1938 r. pracował w Mielniku n/Bugiem. Ostatecznie przeniesiony do Białegostoku.

W toku działań wojennych dostał się we wrześniu 1939 r. do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie jenieckim w Ostaszkowie – brak dalszych informacji o jego losach (ostatni list z obozu przesłał w grudniu 1939 r.).

Opublikowano w MP Nr 46 z 8.V.1948 r. oraz na tablicy informacyjnej Zarządu Miejskiego w Białymstoku ogłoszenia o wszczęciu postępowania o uznanie go za zmarłego. Za datę zgonu przyjęto 9.V.1946 r. W aktach znajduje się oryginalna karta przesłana przez Relief Society for Poles (Towarzystwo Opieki nad Polakami) informująca o rozpoczęciu poszukiwań zaginionego (pismo L.dz. 071864/46/P/BW; Londyn 23.I.1947 r.). Jako dowód w aktach sprawy znajdował się również list przesłany z obozu, jednakże na prośbę wnioskodawczyni (żony) został on w roku 1990 zwrócony. Sygn. Zg. 130/1948 [4/2743].

Na listach zamordowanych i zaginionych polskich jeńców wojennych figuruje Kaczorowski Stanisław, więzień obozu w Ostaszkowie, zastrzelony w 1940 r., pochowany na Cmentarzu Wojennym w Miednoje (Rosja).

Źródło: Bartłomiej Samarski, Zaginieni 1939-1945. W świetle akt Sądu Grodzkiego w Białymstoku tom II – powiat białostocki, Białystok 2011; Wykaz polskich oficerów i policjantów zamordowanych w Katyniu, Miednoje i Charkowie na stronach Katedry Polowej WP (www.katedrapolowa.pl).