Adamski Michał

Przodownik Policji Państwowej

Syn Adama i Katarzyny z d. Zielińska. Urodzony 19 lipca 1899 r. w Warszawie, zam. Białystok.

Jako podoficer piechoty brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Po odzyskaniu niepodległości wstąpił do Policji Państwowej, gdzie pracował do chwili wybuchu II Wojny Światowej. Pełnił służbę w stopniu przodownika w Urzędzie Śledczym Policji Państwowej w Białymstoku, gdzie był sekretarzem urzędu.

W 1939 r. zmobilizowany do WP i wysłany na front, w wyniku działań wojennych dostał się do niewoli radzieckiej – brak dalszych informacji o jego losach.

W obliczu zbliżających się wojsk niemieckich ewakuowany wraz z innymi policjantami w kierunku Wilna, tam dostał się do niewoli radzieckiej. Umieszczony w obozie jenieckim w Kozielsku, a następnie przewieziony do Ostaszkowa (skąd przesłał dwie karty pocztowe). Na listach zamordowanych i zaginionych polskich jeńców wojennych figuruje: Adamski Michał, więzień obozu w Kozielsku, zginął w 1940 r., pochowany na Cmentarzu Wojennym w Katyniu (Rosja).

Z powodu braku jednoznacznych dowodów śmierci, opublikowano w Dzienniku Ustaw Ministerstwa Sprawiedliwości nr 8, z 25.II.1948 r. oraz na tablicy ogłoszeń Zarządu Miejskiego w Białymstoku ogłoszenie o wszczęciu postępowania o uznanie go za zmarłego. Za datę zgonu przyjęto 9 maja 1946 r.

Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kampanii Wrześniowej 1939 r. oraz Medalem Za udział w wojnie obronnej 1939.

Źródło: Bartłomiej Samarski, Zaginieni 1939-1945. W świetle akt Sądu Grodzkiego w Białymstoku tom II – powiat białostocki, Białystok 2011; Księga Pochowanych żołnierzy Polskich…, pr. cyt., t. V, Polscy jeńcy wojenni i internowani, Pruszków 1996 r., s. 41, Wykaz polskich oficerów i policjantów zamordowanych w Katyniu, Miednoje i Charkowie na stronach Katedry Polowej WP (www.katedrapolowa.pl).