Piątek Franciszek

 

Piątek Franciszek

Przodownik Policji Państwowej

Syn Michała i Teresy z Dykrzaków. Urodzony 12.01.1892 r. w Starym Tomyślu, pow. Nowy Tomyśl.

Szkołę ludową ukończył w 1906 r. w miejscowości rodzinnej. Następnie pracował w gospodarstwie rodziców. W latach 1909-1911 uczęszczał do szkoły rolniczej w Nowym Tomyślu. W dniu 12 października 1911 r. został wcielony do armii niemieckiej i służył 74 p. a. Po zakończeniu służby poborowej pozostał w wojsku, jako podoficer zawodowy. W czasie I wojny światowej walczył na froncie zachodnim. W dniu 13 kwietnia 1918 r. został ranny, tracąc lewe oko. Po wybuchu rewolucji w Niemczech wystąpił z armii niemieckiej i powrócił do domu rodziców. W dniu 6 stycznia 1919 r. ochotniczo wstąpił do Wojska Polskiego i walczył w Powstaniu Wielkopolskim. W dniu 11 listopada 1920 r., na skutek zarządzonej demobilizacji został przeniesiony do rezerwy w stopniu starszego sierżanta.

Dnia 11 grudnia 1920 r. wstąpił do Policji Państwowej w Poznaniu w charakterze wywiadowcy służby śledczej. W marcu 1921 r. został przeniesiony do Ekspozytury Służby Śledczej przy Komendzie Powiatowej P. P. w Nowym Tomyślu, a dnia 1 września 1922 r. do Komendy Powiatowej P.P. w Lesznie z przydziałem na Posterunek P. P. w Lesznie. W roku 1923 ukończył kurs dla posterunkowych, a w 1925 r. kurs dla przodowników w Szkole Policyjnej w Poznaniu. W Lesznie służył do wybuchu wojny.

W dniu 1 września 1939 r. ewakuował się w kierunku na Warszawę i 13 września 1939 r. dotarł do stolicy, w której przebywał do 8 października 1939 r. W dniu 12 października 1939 r. powrócił do Leszna, gdzie został zatrudniony przy pracach przymusowych. W dniu 6 stycznia 1940 r. wraz z innymi policjantami został skierowany do służby w Policji Polskiej na terenie Generalnego Gubernatorstwa w powiecie Jasło. Tam otrzymał przydział do służby na posterunku P. P. w Żmigrodzie Nowym. Służbę pełnił do września 1944 r. kiedy to Niemcy zarządzili ewakuację. Do 23 stycznia 1945 przebywał w Bieczu, pow. Gorlice. W dniu 19 lutego 1945 r. powrócił do Leszna, a dnia 16 maja 1945 r. wyjechał do Wschowy, gdzie podjął pracę w Zarządzie Miejskim. Po wojnie oskarżany o działanie na szkodę ludności polskiej nie został zrehabilitowany.

 

Źródło: Piotr Krzysztof Marszałek, Powstanie i rozwój organizacyjny polskich formacji policyjnych w południowo-zachodniej Wielkopolsce w latach 1918-1922, PWSZ IPiA Studia Lubuskie, Tom IV, Sulechów 2008