Paciukiewicz Antoni

Przodownik Policji Państwowej

Syn Kazimierza i Eleonory z d. Stankiewicz. Urodzony 13 czerwca 1895 r. w Łoździejach (Litwa), zam. Białystok.

Plutonowy Policji Państwowej w Białymstoku.

Brał udział w działaniach I wojny światowej, za co odznaczony został Medalem Bojownika Niepodległości (być może chodzi o Medal Niepodległości?) oraz Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921. Po zakończeniu wojny powrócił do Polski.

Dnia 15 stycznia 1920 r. wstąpił do Konnego Oddziału Policji Państwowej.  Przed wybuchem II wojny światowej pracował w stopniu przodownika w Posterunku Policji w Czerwonym Borze.

W 1939 r. zmobilizowany do WP i wysłany na front. W dniu 17 września 1939 r. w Porubanku k. Wilna jego oddział został rozbrojony przez wojska radzieckie i wzięty do niewoli. Przebywał w obozie w Ostaszkowie. Ostatnią wiadomość z obozu przesłał w grudniu 1939 r. Brak dalszych informacji o jego losach.

Opublikowano w Dz.U. Min. Spr. Nr 3-4 z 21.I.1948 r. oraz na tablicy informacyjnej Zarządu Miejskiego w Białymstoku ogłoszenia o wszczęciu postępowania o uznanie go za zmarłego. Za datę zgonu przyjęto 9 maja 1946 r.

Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kampanii Wrześniowej 1939 r. oraz Medalem Za udział w wojnie obronnej 1939. Sygn. Zg. 567/1947 [4/985].

Na listach zamordowanych i zaginionych polskich jeńców wojennych figuruje Paciukiewicz Antoni, przod. Policji Państwowej, więzień obozu w Ostaszkowie, zginął w 1940 r., pochowany na Cmentarzu Wojennym w Miednoje (Rosja).

Źródło: Bartłomiej Samarski, Zaginieni 1939-1945. W świetle akt Sądu Grodzkiego w Białymstoku tom II – powiat białostocki, Białystok 2011;  Wykaz polskich oficerów i policjantów zamordowanych w Katyniu, Miednoje i Charkowie na stronach Katedry Polowej WP (www.katedrapolowa.pl.).